
Tijdens de Algemene Politieke Beschouwingen werd opnieuw pijnlijk duidelijk hoe ver Nederland zich schaamteloos achter Israël blijft scharen. Terwijl de Verenigde Naties waarschuwen dat er sprake kan zijn van genocide in Gaza, sprak premier Dick Schoof over “voorzichtigheid” en dat het aan internationale rechtbanken is om dit te bepalen.
Maar terwijl hij voorzichtigheid predikt, sterven kinderen. Terwijl rapporten stapelen, worden ziekenhuizen gebombardeerd. Voorzichtigheid is in dit geval niets anders dan wegkijken.
Politiek in onze naam
Politici spreken in onze naam. Het mandaat dat zij hebben, komt rechtstreeks van ons, burgers. Elke stem die wordt uitgebracht, wordt een machtiging voor beslissingen die óók buiten onze landsgrenzen effect hebben. Wanneer onze regering steun verleent aan Israël en weigert genocide te erkennen, dan gebeurt dit in onze naam. En daarmee dragen wij zelf verantwoordelijkheid.
De gemiste kans voor menselijkheid
Tijdens de beschouwingen lag er een motie op tafel om gewonde kinderen uit Gaza naar Nederland te halen voor medische behandeling. Ook deze motie haalde geen meerderheid. De boodschap is duidelijk: politieke berekening weegt zwaarder dan menselijkheid.
Caroline van der Plas weigerde zelfs vragen te beantwoorden over Gaza. “Ik ga er geen Gazadebat van maken”, zei ze. En zo verschuilen politici zich achter agenda’s, terwijl de realiteit van duizenden onschuldige slachtoffers genegeerd wordt.
Demonstratie op 20 september
Alsof dat niet genoeg is, wordt er op 20 september een demonstratie gehouden, geïnitieerd door de PVV. Een partij die openlijk achter Israël staat en daarmee impliciet genocide ondersteunt. Iedereen die daaraan meedoet, moet begrijpen: je maakt jezelf medeverantwoordelijk. Dit is geen vrijblijvende aanwezigheid; dit is een keuze om mee te lopen in de goedkeuring van misdaden tegen de menselijkheid.
De rol van de media
Onze media blijven deze houding van voorzichtigheid en relativering herhalen. Alsof zwijgen neutraliteit betekent. Maar in werkelijkheid is dit stilte die medeplichtig maakt. Het is schaamteloos dat redacties en journaals blijven wegkijken, terwijl de feiten steeds harder binnenkomen.
Nepal als waarschuwing
Kijk naar Nepal: daar kwamen burgers in opstand omdat de regering bleef negeren en wegkijken. Het eindigde in doden en chaos. Dat is wat er gebeurt wanneer leiders blind achter macht en propaganda aanlopen. De vraag is niet óf, maar wanneer wij in Nederland dezelfde grens bereiken.
Onze verantwoordelijkheid
Bij Silent Warriors geloven we dat bewustzijn begint bij verantwoordelijkheid. Wij moeten onze leiders aanspreken. Wij moeten de media aanspreken. En wij moeten elkaar aanspreken. Want als wij dit laten gebeuren, als wij onze stem uit handen geven zonder kritisch na te denken, dan zijn wij allemaal medeverantwoordelijk.
De tijd van zwijgen is voorbij.
Jij hebt een stem. Gebruik hem.
📌 Silent Warriors – Journalistiek zoals het hoort. Onafhankelijk. Feitelijk. In dienst van waarheid en menselijkheid.